18 december 2015:
3750gr
Vandaag is de grote dag! Ik word wakker met een grote glimlach! Vandaag is de grote dag! Aangekomen in het ziekenhuis parkeren we bij de “verloskamer” parkeerplek. Ik vind dat je daar ook mag staan als je na ruim 10 weken voor het eerst je kind mee naar huis gaat nemen. Het voelt vast net zo speciaal. Met vlinders in mijn buik loop ik het ziekenhuis in, hetzelfde ziekenhuis waar ik ruim 10 weken geleden met gebroken vliezen naar binnen liep. Zoveel ervaringen rijker. Wat is er ontzettend veel gebeurd in deze korte tijd. Hoge pieken en mega diepe dalen.
Jaaaaaaa het gaat gebeuren, je gaat mee naar HUIS!! Toch?
Als we in het ziekenhuis zijn is de verpleegkundige van vandaag jou een klysma aan het geven omdat je sinds zondag, het is nu vrijdag, niet meer gepoept hebt.. 😕 je hebt er een beetje last van en eigenlijk willen ze dat je poept voordat je gaat! Het lukt helaas nog niet dus krijg je nog een moedermelk klysma!
Papa en mama hebben een taart meegenomen voor alle verpleegkundige! De verpleegkundige van vandaag gaat met jou, papa en de taart op de foto! Leuk.. 😊
De verpleegkundige verteld dat je vanmorgen mee bent geweest naar de koffiekamer.. Je wilde niet meer alleen zijn, boefje!
Als je nog steeds niet gepoept heeft gaat hij met de kinderarts overleggen, omdat je buik soepel is en het met moedermelk mogelijk is om zo lang niet te poepen mag je lekker mee naar huis... JOEPIE! 🎄🎉🎈😁😁😁😁😁
Wel met de mededeling dat het dit weekend moet lukken en we anders maandag een recept op moeten halen wat je kan helpen. We hopen dat dit niet nodig gaat zijn.
We ruimen al je spullen op en pakken alles in.. Papa moet 2x lopen maar dat geeft niks..
Ook zijn mappen met lieve woorden van de verpleegkundigen uit beide ziekenhuizen nemen we mee. Daar gaan we thuis nog eens de tijd voor nemen. Samen met de verpleegkundigen bekijken we Sids materialen voor thuis. De saturatiemeter werkt anders dan we gewend zijn, maar we krijgen hem aangesloten. Dan koppel ik zijn zuurstofsonde los en weer vast aan zijn zuurstof to go. Een kleine zuurstoffles die precies onder in de kinderwagen past. Heel fijn, want dan hoeven we niet opvallend met een grote rugzak op te lopen.
In de auto blijf ik maar checken of hij nog ademt. Het is allemaal erg spannend voor ons en de materialen zijn zo anders dan we gewend zijn. Dit is voor ons echt even schakelen!
In de middag krijgen we 3 uurtjes couveusenazorg. Ze geeft ons veel praktische tips. Deze dag is extra speciaal voor opa, want hij is vandaag jarig. Uitgerekend vandaag mag Sid mee naar huis. Opa heeft er veel moeite mee gehad om hem zo te zien. Hij durfde ook bijna niet langs te komen. Stiekem bang voor de piepjes en de draadjes. Als cadeau mag hij even met Sid komen kroelen. Ik geloof dat dit z’n mooiste verjaardagscadeautje ooit is. Ook Sids andere opa en oma mogen hem voor het eerst even vasthouden. Er vloeien wat tranen, want het heeft voor hen ruim 10 weken geduurd. Wij hebben wij niet zo stil gestaan bij hoe emotioneel het allemaal is geweest voor de mensen om ons heen, alle lieverds die dicht bij ons staan.
Ik probeer Sid borstvoeding te geven maar hij heeft er eigenlijk geen geduld meer voor. Hij wordt er onrustig van en dat is het me gewoon niet waard. Hij is in het ziekenhuis, op de momenten dat ik niet bij hem was, gewend geraakt aan de fles. Ik kolf voor Sid, zodat hij alsnog mamamelk drinkt. Ook goed.
19 december 2015:
3800gr!
De eerste nacht thuis slapen we nauwelijks, want op de één of andere manier hebben we steeds alarm. We moeten echt iets anders verzinnen voor het plakkertje aan zijn voet. Het schiet steeds af. Dit gaan we zeker even bespreken met de couveusenazorg.
Als de bel vroeg gaat denkt papa dat de couveusenazorg gewoon vroeg is.. Niks is minder waar. De ontbijtservice staat aan de deur! Onze lieve vriendinnen hebben een ontbijt voor ons geregeld, tot in de puntjes verzorgd! Mama is zo blij verrast en is zo onder de indruk dat de tranen beginnen te stromen.. Van blijdschap dit keer! 💙😊
Vandaag komt oma ook even met je kroelen.. Die voelt zich wat bezwaard omdat ze rookt.. Hoeft niet zolang er niet bij jou in de buurt gerookt wordt is het prima!
In de middag slaap je voor het eerste op je eigen kamertje! In je eigen bedje… Zoveel eerste keren weer dit weekend. Zo bijzonder voor ons!
20 december 2015:
Vandaag zijn de tantes voor het eerst met je komen kroelen.. ❤️💙
Nu iedereen eindelijk met je kan kroelen hebben wij eigenlijk pas in de gaten dat het voor hen ook allemaal heel spannend is geweest. Op de een of andere manier zaten wij enorm in onze eigen bubbel en hebben we hier geen rekening mee gehouden.
Eerste familie selfie thuis op de bank!! 😃 Met je zuurstof fles op de achtergrond!
Reactie plaatsen
Reacties